Had ik nu pech vandaag of geluk?

Ik begon vanmorgen mijn fiets te bepakken. Hoor ik opeens gesis: lekke voorband. Nieuwe nog strakke banden en grote stevige bandenlichters, dat ging niet samen. De lichters dunner gevijld (leve Victorinox) en geplakt. Gelukkig hier en niet onderweg.

Weer warm, slappe benen, saaie route. Tot ik aan het einde van de dag zag dat mijn rechter voordrager los zat: het boutje aan de binnenkant van mijn voorvork ontbrak. Voorzichtig 5 km verder gefietst tot Rasjaant. Daar hoopte ik een handige Harrie te vinden om me te helpen. Dat werden er twee die na eerst hun boutjes en sleutels geprobeerd te hebben toch maar mijn boutje en sleutel gebruikten. Een vergoeding wilden ze niet: ‘welcome to Mongolia!’.

Daarna, met een donkere lucht in aantocht, in Rasjaant een ijsje gegeten. Net op dat moment begon een stof-/zandstorm door de straat te waaien. Snel de winkel in gevlucht. Een kwartier later het prachtigste weer. Op een verder geen bijzondere ger camping in mijn eigen tent overnacht.