Het nummer begint met een piano intro waarna de gitaar erbij komt. Zodra Van Morrison gaat zingen word je meegenomen in de rustige, verstilde en spirituele sfeer van het nummer. ‘In the garden ‘ is één van Morrisons mooiste nummers. Tijdloos en puur. Zo was vandaag één van Marika’s mooiste dagen.
Het begon met een half uurtje treinen naar Soja. Daar kregen we allemaal een fiets aangemeten. D.w.z. iedereen dezelfde maat fiets waarvan het zadel laag of iets hoger kon. Hans kwam al fietsend bijna met zijn knieën bij de grond. Met Bas voorop fietsten we Soja uit en de Kibi vlakte in. Rustige weggetjes tussen perzikboomgaarden en rijstvelden door. De rijst wordt pas in juni geplant maar de irrigatie kanaaltjes waren goed te zien en alom aangelegd. Het boerenbedrijf is hier kleinschalig: kleine percelen en kleine trekkers en wagens. De ongeveer 18 km. lange route bevatte twee stops bij prachtige shrines. De eerste lag afgelegen tussen de akkers en ademde rust en eerbied uit. Het had een grote pagode. De tweede shrine was ook mooi (veel lampionnen) maar was toeristischer van sfeer. Zeker ook door de idyllische tuin aan de andere kant van de weg. In Bizen-Ichinomiya stopten we. Het was geen rondrit dus konden we hier de fietsen inleveren en de trein naar Okoyama nemen. Daar aten we onze lunch.
Ons doel was het bezoeken van de Korakuen tuin. Dit is een van de drie mooiste tuinen in Japan. Eind 17e eeuw aangelegd en sinds 1863 nagenoeg onveranderd. Naast Mount Fuji (helaas in dikke mist) en het Witte Kasteel (bezoeken we morgen) was deze tuin één van Marika’s drie must sees. Met op de achtergrond hoog boven de bomen zichtbaar, het Okoyama Castle, betraden we de tuin. Veel open grasveld, her en der vijvers en bosjes met diverse bomen, ademde de tuin balans, rust en perfectie. Elke boom, elke steen, elke struik stond op de juiste plek. Elke boom was perfect van vorm. Ogenschijnlijk zo gegroeid maar elke snoei was weloverwogen. Juist door de eeuwen oude visie in combinatie met vakmanschap en de aandacht voor natuur en spiritualiteit was de tuin zo mooi. Marika was dan ook dolgelukkig!
Terug in Kurashiki hebben we met de hele groep, op voorstel van Bas, wat gedronken in een kroeg. Daarna hebben wij tweeën Italiaans gegeten.
Geef een reactie