Twee maanden door een prachtig land. Met aardige mensen, hitte, weinig schaduw, slechte wegen, mooie natuur en uitzichten.

14 juni vlieg ik vanaf Zaventem via Istanbul naar Ulaanbatar. 8 augustus de omgekeerde weg terug naar huis.

Een ‘rondje’ vanuit Ulaanbaatar, ik fiets met de klok mee. De gestippelde delen zijn onverhard. Onderaan zie je het hoogteprofiel (tijdens het fietsen ziet mijn ecg er waarschijnlijk net zo uit… Ik troost me met het idee dat de totale afstand bijna 2500 km is dus dat de scherpe pieken in dit profiel in werkelijkheid heel wat minder steil zullen zijn…).

  • Doorgaan of niet?

    Mijn bil en gemoedstoestand zijn er niet beter op geworden. Mijn bil doet steeds meer pijn ondanks de chamois crème die ik gebruik. En ik voel me naar/rottig…

  • Twijfel of niet

    De ochtend begint met een donkere lucht. En inderdaad,, even later trekt een onweersbui over. De aangelijnde paarden aan de palen voor mijn tent draaien onrustige rondjes om…

  • For all the money in the world

    Buiten Ulaanbaatar kan ik nog steeds geen geld opnemen. Ook in Kharkorin lukt dat niet: de stroom licht er uit: geen verlichting in bank, supermarkt en restaurant. Eerst…