Na een luxe ontbijt in een luxe zaal gingen we o.l.v. lokale gids Toki naar Nagasaki Ground Zero en de monumenten daaromheen. Ook dit was weer diep indrukwekkend. Nagasaki en Middelburg zijn tot 2017 zustersteden geweest. Er stond daarom een beeld van Peter de Jong, geschonken door Middelburg, temidden van de andere beelden. Na het bezoek aan het museum waren we allemaal wederom stil. In het museum stond een stuk muur met daarop de schaduw van een ladder en een man ernaast. Zowel de man als de ladder waren door de explosie geheel verdwenen maar zij hielden de hitte tegen waardoor de muur overal wit van de hitte was behalve op hun plekken: hun schaduw was er nog wel…
Na een lunch uit een bento box gingen we naar Dejima. Dit piepkleine eilandje vormde het verblijf van Nederlandse VOC handelaren. Zij waren ruim twee eeuwen de enige buitenlanders waarmee Japan handel wilde drijven. Zo vormde deze handelspost de poort naar de wereld voor Japan. Druk hadden de 15 mannen het niet. Slechts twee maal per jaar kwam een schip uit Batavia, de rest van de tijd werd gebiljart en kwamen er courtisanes langs. We bekeken de deels replica’s van de pakhuizen en kantoren en het biljart. Zelfs ganzenbord ontbrak niet. Het was een mix van Japanse en Hollandse bouwstijl. Sober en doelmatig dus.
Als laatste onderdeel van de dag gingen we naar het Glover Park. Thomas Blake Glover, een 21-jarige Schot, kwam halverwege de 19e eeuw naar Nagasaki. Hij bracht als het ware de industriële revolutie mee naar het geïsoleerde Japan. Met stoommachines haalde hij kolen omhoog uit de mijnen, liet de eerste stoomtrein rijden en startte een succesvolle bierbrouwerij. Daarvoor is hij later door Japan onderscheiden. We bezochten zijn huizen in een park dat tegen een berghelling aanlag met een mooi uitzicht over de haven van Nagasaki. Het huidige Mitsubishi, veruit het grootste bedrijf van Japan, is voortgekomen uit Glover’s onderneming. Een man met grote betekenis voor Japan dus.
Als afsluiting een pizza aan de haven.
Geef een reactie