Na de onsen en het heerlijke diner van gisteren hebben we heerlijk geslapen. Zodoende zaten we fris aan het traditionele Japanse ontbijt. Weer van hoog niveau, met allerlei kleine gerechtjes en gestoomde groenten. Copieus zoals dat heet.

Daarna in de regen en een propvolle bus naar het station in Hakone. De regen was inmiddels gestopt maar het was 5 graden en een gure wind. Wat ons deed verwarmen was de shinkansen. Vandaag gingen we met deze hoge snelheidstrein naar Nagoya. Om de haverklap werd er streng omgeroepen dat we achter de gele lijn moesten blijven. Volgens Hans bedoelden ze vóór de gele lijn maar dat is een verschil in perspectief in een land waar ze links rijden, die discussie is hij maar niet aangegaan. De leerling machinist van de shinkansen die voor ons vertrok werd zenuwachtig omdat het vertrek te lang duurde. Een shinkansen blijft 1 minuut staan om in-/uit te stappen. Dat timen ze op hun horloge tot op de seconde nauwkeurig. Zijn trein vertrok uiteindelijk na 3 minuten pas. Terwijl andere shinkansens met 250-300 km per uur langs raasden konden wij even later instappen. Het voelt als een vliegtuig: raampjes, stoelen, gangpad, lawaai: hetzelfde maar dan zonder vleugels.

In Nagoya uitgestapt en in het grote winkelcentrum onder het station hebben we een opgerolde pannenkoek met banaan, aardbeien en slagroom gegeten. Heerlijk. Daarna verder met een intercity naar Takayama. Een rit van bijna 2,5 uur door berglandschap. De stijl van de huizen was anders, verder zou het ook Oostenrijk of Frankrijk kunnen zijn. In Takayama hebben Marika en Hans Nepalees gegeten. Sober maar voedzaam en erg lekkere curry.

Morgen gaan we de stad en omgeving verkennen.

16 x ongeveer 30 meter komt in 7 seconden voorbij.